เฝ้าเดี่ยว วันอังคาร 28 ก.ย. 2010 บทเพลงคร่ำครวญ 3:26-66

ผู้เขียนได้สะท้อนถึงความทุกข์โศกเศร้าในใจด้วยคำว่า “น้ำตาไหล…เป็นแม่น้ำ” (ข้อ 48) “น้ำตาไหล…ไม่หยุด” (ข้อ 49) “นัยน์ตา….ระบม” (ข้อ 51) คำและท่าทีในใจแบบนี้ เป็นแบบอย่างให้คุณอย่างไร ในเวลาที่คุณจะกลับมาหาพระเจ้า เพราะได้กระทำความผิดบาป?