จงวางใจในพระเจ้าด้วยสุดใจของเจ้า และอย่าพึ่งพาความรอบรู้ของตนเอง
จงยอมรับรู้พระองค์ในทุกทางของเจ้า
และพระองค์จะทรงกระทำให้วิถีของเจ้าราบรื่น

Q1 “การวางใจ” และ “การยอมรับรู้” ในพระเจ้า จะทำงานร่วมกับ “การพึ่งพาความรอบรู้” ของตนเองได้อย่างไร?
Q2 คุณจะ “ไว้วางใจในพระเจ้า” และ “ยอมรับรู้ในพระเจ้า” ในทุกๆ เรื่องที่เกิดขึ้นในชีวิตของคุณอย่างไร?  (ดู มัทธิว 7:11 ประกอบ)
หมายเหตุ : มัทธิว 7:11 เหตุฉะนั้น ถ้าท่านทั้งหลายเองผู้เป็นคนบาป ยังรู้จักให้ของดีแก่บุตรของตน ยิ่งกว่านั้นสักเท่าใด พระบิดาของท่านผู้ทรงสถิตในสวรรค์ จะประทานของดีแก่ผู้ที่ขอต่อพระองค์

อ่านพระคัมภีร์ให้จบเล่มภายในหนึ่งปี          เฉลยธรรมบัญญัติ 3-4    มาระโก 10:32-52

จงทำสิ่งสารพัด
โดยปราศจากการบ่นและการทุ่มเถียงกัน

Q1 ทำไมเราจึงควรทำทุกอย่าง โดยหลีกเลี่ยง “การบ่น” และ “การทุ่มเถียงกัน”? (ดูความหมายของ “การบ่น” และ “การเถียง” ประกอบ)
Q2 คุณจะดำเนินชีวิตและกระทำสิ่งต่างๆ โดย “ไม่บ่น” หรือ “ไม่ทุ่มเถียง” ได้อย่างไร?
หมายเหตุ: “บ่น” หมายถึง “การว่ากล่าวซ้ำๆ ซากๆ พูดพร่ำบ่อยๆ” “เถียง” หมายถึง พูดขัด พูดแย้ง โดยการกระทำทั้ง 2 ประการ ไม่ได้มุ่งเน้นการแก้ไข หรือการทำให้ปัญหาหมดไป

อ่านพระคัมภีร์ให้จบเล่มภายในหนึ่งปี          เฉลยธรรมบัญญัติ 1-2          มาระโก 10:1-31

เราอยู่กับเจ้า และจะพิทักษ์รักษาเจ้าทุกแห่งหนที่เจ้าไป
และจะนำเจ้ากลับมายังดินแดนนี้ เพราะเราจะไม่ทอดทิ้งเจ้า
จนกว่าเราจะได้ทำสิ่งซึ่งเราพูดกับเจ้าไว้นั้นแล้ว”
ยาโคบตื่นขึ้นและพูดว่า “พระเจ้าทรงสถิต ณ ที่นี้แน่ทีเดียว แต่ข้าหารู้ไม่”

Q1 คำว่า “เราอยู่กับเจ้า” “ทุกหนแห่งที่เจ้าไป” “นำเจ้ากลับมา” “ไม่ทอดทิ้ง” และ “เราจะทำในสิ่งที่พูด” แสดงให้เห็นถึง “การทรงสถิต” ของพระเจ้าอย่างไร?
Q2 คำพูดของยาโคบที่ว่า “พระเจ้าทรงสถิต ณ ที่นี้แน่ทีเดียว แต่ข้าหารู้ไม่” หนุนใจคุณในการดำเนินชีวิตท่ามกลางปัญหา หรือความลำบากที่มีอยู่อย่างไร?

อ่านพระคัมภีร์ให้จบเล่มภายในหนึ่งปี          กันดารวิถี 34-36    มาระโก 9:30-50