การให้เป็นสิ่งที่ดี เพราะเป็นการทำดี เป็นการช่วยเหลือผู้อื่นที่กำลังประสบกับปัญหา หรือเผชิญหน้ากับความทุกข์ยากลำบากในชีวิต ซึ่งพระคัมภีร์เองก็หนุนใจเราที่เป็นคริสเตียนให้ทำดีเสมอๆ และยิ่งต้องทำเมื่อการให้หรือการช่วยเหลือนั้น เป็นการกระทำกับคนในครอบครัว คนที่มีความเชื่อในพระเจ้าเหมือนกัน เหมือนที่กาลาเทีย 6:10 กล่าวไว้ว่า “เหตุฉะนั้นเมื่อเรามีโอกาส ให้เราทำดีต่อคนทั้งปวง และเฉพาะอย่างยิ่งต่อครอบครัวที่มีความเชื่อ”

Q1  พระคัมภีร์ตอนนี้ได้ให้คำแนะนำเกี่ยวกับ “การให้” ความช่วยเหลือคนที่อยู่ในครอบครัวเดียวกันอย่างไร? (ดูข้อ 7ข, 9ก, 10ก, 11 ประกอบ – สังเกตคำที่เกี่ยวข้องกับ “ใจ”)
Q2  อธิษฐานขอพระเจ้าทรงประทาน “ใจของผู้ให้” กับคุณ และคุณจะสามารถจะเป็นผู้ให้ได้อย่างสมบูรณ์ เริ่มจากการให้คนในครอบครัวของคุณ และให้คนที่อยู่รอบๆ คุณ

²⁷อย่ายึดความดีไว้จากผู้ที่สมควรจะได้รับ ในเมื่อสิ่งนี้อยู่ในอำนาจของเจ้าที่จะกระทำได้
²⁸อย่าพูดกับเพื่อนบ้านของเจ้าว่า “ไปเถอะ แล้วกลับมาอีก พรุ่งนี้ฉันจะให้” ในเมื่อเจ้ามีให้อยู่แล้ว

Q1  อ่านพระคัมภีร์ตอนนี้ช้าๆ อย่างใคร่ครวญ คำว่า “อย่ายึด…ไว้” “ผู้ที่สมควรได้รับ” “อยู่ในอำนาจ” “กระทำได้” “และ “มีให้อยู่แล้ว” สอนอะไรเกี่ยวกับท่าทีของการให้บ้าง?
Q2  แน่นอนว่า ในสังคม ในคริสตจักรมีบุคคลมากมายที่ต้องการความช่วยเหลือ แต่ไม่ได้หมายความว่า ทุกคนจะได้รับความความช่วยเหลือ สำหรับคุณ ใครคือ “ผู้ที่สมควรจะได้รับ” การช่วยเหลือ หรือ การให้จากคุณ?

⁹ “เมื่อเจ้าทั้งหลายเกี่ยวข้าวในนา อย่าเกี่ยวเก็บข้าวที่ขอบนาให้หมด เมื่อเกี่ยวแล้วก็อย่าเก็บข้าวที่ตก
¹⁰ อย่าเก็บผลที่สวนองุ่นให้หมด เจ้าอย่าเก็บองุ่นที่ตกในสวนของเจ้า
จงเหลือไว้ให้คนยากจนและคนต่างด้าวบ้าง เราคือพระเยโฮวาห์พระเจ้าของเจ้า

Q1  อ่านพระคัมภีร์ตอนนี้ช้าๆ อย่างใคร่ครวญ คำว่า “อย่าเกี่ยว…ให้หมด” “อย่าเก็บข้าว/องุ่นที่ตก” “เหลือไว้..บ้าง” และ “เราคือพระเยโฮวาห์พระเจ้าของเจ้า” สอนอะไรเกี่ยวกับท่าทีของการให้บ้าง?
Q2  คิดถึงสิ่งของที่คุณมีและเก็บไว้ในตู้ โดยที่คุณไม่ได้ใช้ หรือไม่ค่อยได้ใช้ อย่าเก็บสิ่งของเหล่านั้นไว้จนกระทั่งเสียใช้การไม่ได้ ลองคิดถึงคนที่คุณรู้จัก และมีความจำเป็น มีความต้องการสิ่งของเหล่านั้น จงนำสิ่งของเหล่านั้นไปให้กับพวกเขา

ในหลายๆ ครั้งเวลาที่เราจะ “ให้” ความช่วยเหลือ / สิ่งของแก่ผู้อื่น เรามักจะติดขัดอยู่ตรงที่ว่า เรามีไม่เพียงพอ หรือ เรายังรู้สึกเสียดายที่จะให้สิ่งของที่จะให้ออกไป ซึ่งเปาโลก็รู้ถึงความจำกัดนี้ ท่านก็ต้องทำงานเพื่อเลี้ยงดูตัวเอง แต่ท่านก็ยังเป็นแบบอย่างของการให้ และเรียกร้องให้ผู้อื่นทำเหมือนท่านด้วย (ข้อ 35)

Q1  อะไรคือสาเหตุสำคัญที่ทำให้เปาโลสามารถเป็นแบบอย่างในการให้ความช่วยเหลือผู้อื่น? (ดูข้อ 24, 35ข ประกอบ)
Q2  คุณจะทำให้คำสอนของพระเยซูที่ว่า “การให้เป็นเหตุให้มีความสุขยิ่งกว่าการรับ” เกิดขึ้นในชีวิตของคุณได้อย่างไร?

ในพระคัมภีร์ตอนนี้พระเยซูได้ยกตัวอย่างของการปฏิบัติต่อศัตรู โดยให้ทำดี อวยพร และไม่ทำร้ายกลับไป รวมทั้งไม่คาดหวังถึงสิ่งที่จะได้รับกลับมาด้วย ซึ่งในแง่มุมหนึ่งก็เป็นการสอนเกี่ยวกับ “การให้” ด้วยเช่นเดียวกัน

Q1  พระเยซูได้ให้หลักการอย่างน้อย 2 ประการเกี่ยวกับท่าทีในการให้คือ? (ดูข้อ 31, 36 ประกอบ)
Q2  ในฐานะที่คุณเป็น “บุตรของพระเจ้า” (ข้อ 35) คุณจะมีท่าทีในการให้เหมือนกับพระเจ้าผู้เป็นพระบิดาได้อย่างไร?