การดำเนินชีวิตที่ผิดพลาด ก็เป็นอีกเหตุผลหนึ่งที่ทำให้ชีวิตของเราต้องเผชิญหน้ากับความเหงาและความว้าเหว่ มีชีวิตที่อยู่คนเดียว ไม่กล้าสู้หน้าใครๆ
Q1 คุณคิดว่า ผู้หญิงที่ถูกจับมายืนอยู่ท่ามกลางคนทั้งหมู่บ้าน มีเสียงพูดของผู้คนมากมาย แต่ในใจของเธอจะเงียบ และว้าเหว่มากน้อยเพียงใด? และเธอคิดถึงการกระทำของเธอในอดีตอย่างไรบ้าง?
Q2 คำพูดของพระเยซูคริสต์ที่ว่า “เราก็ไม่เอาโทษเจ้าเหมือนกัน จงไปเถิดและอย่าทำผิดอีก” ช่วยเยียวยาจิตใจที่บอบช้ำของหญิงนั้นอย่างไร? คุณเรียนรู้อะไรจากพระคัมภีร์ตอนนี้?