คำสอนของพระเยซูในเรื่อง “เราคืออาหารแห่งชีวิต” เป็นเรื่องยากที่จะเข้าใจ ไม่เพียงแต่พวกยิวเท่านั้น แม้แต่ผู้คนที่ติดตามพระเยซูก็ไม่เข้าใจ และสุดท้ายก็เลิกติดตามพระองค์ (ข้อ 66) ทำให้พระเยซูต้องตั้งคำถามกับสาวกทั้ง 12 คนว่า “ท่านทั้งหลายก็จะจากเราไปด้วยหรือ?”

Q1  อะไรคือเหตุผลที่ทำให้สาวกทั้ง 12 คนยังยืนยันว่า จะติดตามพระเยซู แม้ว่ามีคนจำนวนมากละทิ้งพระองค์ไป? (ดูข้อ 65, 68, 69 ประกอบ)
Q2  “ท่านทั้งหลายก็จะจากเราไปด้วยหรือ?” คุณมีคำตอบสำหรับตัวคุณเองต่อคำถามนี้อย่างไร ที่ทำให้คุณยังติดตามพระเยซูจนถึงทุกวันนี้?

การอ้างตัวเองของพระเยซูว่า “เราเป็นอาหารแห่งชีวิต” (ข้อ 35) “เราเป็นอาหารซึ่งลงมาจากสวรรค์” (ข้อ 41) และการอธิบายถึงความจริงในเรื่องนี้ (ข้อ 25-40) ไม่ได้ช่วยให้พวกยิวในเวลานั้นเปิดใจออกและรับฟังความจริงในเรื่องนี้

Q1  สิ่งที่ทำให้พวกยิวเหมือนคนตาบอดและไม่ยอมรับว่า พระเยซูทรงเป็นอาหารแห่งชีวิต เป็นพระผู้ช่วยให้รอดที่พระเจ้าทรงส่งมา มีอย่างน้อย 2 ประการคือ?
Q2  แน่นอนว่า พระเยซูไม่ได้บอกให้กินเนื้อและเลือดของพระองค์จริงๆ แต่เป็นการเปรียบเทียบถึงการเชื่อและไว้วางใจในพระองค์ (ข้อ 47, 57, 58) คุณจะแบ่งปันความจริงในเรื่องนี้ให้กับคนที่ยังไม่เชื่อพระเจ้าได้อย่างไร? คุณจะเชิญชวนให้เพื่อน พี่น้อง หรือคนในครอบครัวที่ยังไม่รู้จักพระเจ้ามาทานอาหารแห่งชีวิต (ต้อนรับพระเยซู) ได้อย่างไร?

พระเยซูได้อธิบายมากขึ้นว่า พระองค์คืออาหารแห่งชีวิต ผู้ที่มาหาพระองค์จะไม่หิว และผู้ที่วางใจพระองค์จะไม่กระหายอีกเลย (ข้อ 35)

Q1  อะไรคือความหมายของ “การมาหาพระองค์” และ “ไว้วางใจในพระองค์”? (ดูข้อ 39, 40 ประกอบ)
Q2  วันนี้คุณยังมีเรื่องที่คุณยัง “หิว” และ “กระหาย” อยู่มากน้อยแค่ไหน พระเยซูจะมีส่วนทำให้ความหิว และกระหายที่คุณมีอยู่หมดไปได้อย่างไร?

เมื่อประชาชนไม่พบพระเยซู และรู้ว่า พระองค์ข้ามไปอีกฝั่งหนึ่ง ผู้คนก็ข้ามฟากตามพระเยซูไป ซึ่งเมื่อไปถึงก็ตั้งคำถามที่เหมือนกับต่อว่าพระเยซูกลายๆ ว่า ทำไมจากมาโดยไม่บอก ทำให้พวกเขาต้องเสียเวลาในการตามหาพระองค์ (ข้อ 25) แม้จะมีผู้คนสนใจและติดตามหาพระองค์จำนวนมาก แต่พระเยซูไม่ได้ชื่นชมยินดีในจำนวนของผู้คนที่ติดตามพระองค์แม้แต่น้อย เพราะพระองค์รู้ว่า พวกเขาติดตามมาเพราะอยากจะกินขนมปังอีก อยากให้พระเยซูเลี้ยงดูพวกเขา (ข้อ 26) ซึ่งพระเยซูได้ใช้ความอยากจะได้กินขนมปังของประชาชนมาสอนเรื่องฝ่ายจิตวิญญาณ โดยสอนว่า สิ่งที่เขาควรจะแสวงหาไม่ใช่ขนมปัง แต่เป็น “อาหารแห่งชีวิตนิรันดร์”

Q1  “อาหารแห่งชีวิตนิรันดร์” หมายความว่าอย่างไร? (ดูข้อ 27, 29, 33 ประกอบ)
Q2  ลองทบทวนชีวิตของคุณว่า คุณติดตามพระเจ้า ตัดสินใจเป็นคริสเตียนเพราะผลประโยชน์ (ได้กินขนมปัง) หรือเพราะคุณเชื่อว่า พระเยซูเป็นพระผู้ช่วยให้รอดของคุณ?

หลังเหตุการณ์เลี้ยงคน 5,000 คนพระเยซูทรงขึ้นไปพักผ่อนแต่ลำพังบนภูเขา และให้สาวกข้ามฟากไปยังอีกฝั่งหนึ่ง ซึ่งในเวลานั้นก็มีลมพายุพัดมา ซึ่งน่าจะทำให้บรรดาสาวกที่อยู่ในเรือตื่นตระหนก ต่อสู้กับลมพายุ และพยายามที่จะพาเรือให้ไปถึงฝั่งให้ได้

Q1  แต่มีสิ่งหนึ่งที่ทำให้สาวกตื่นตระหนกมากกว่าการเผชิญหน้าลมพายุเสียอีก สิ่งนั้นคือ? (ดูข้อ 19, 20 ประกอบ)
Q2  คิดถึงปัญหา หรือความทุกข์ยากลำบาก ที่คุณกำลังเผชิญหน้าอยู่ และดูเหมือนว่า ไม่มีคำตอบที่ชัดเจน ไม่มีทางออก คำพูดของพระเยซูที่ว่า “นี่เราเองแหละ อย่ากลัวเลย” หนุนใจคุณอย่างไรในการเผชิญหน้ากับปัญหาและความทุกข์ยากลำบากเหล่านั้น?