เฝ้าเดี่ยว วันเสาร์ 11 ธ.ค. 1 ซามูเอล 3:1-14
ซามูเอลค่อยๆ เติบโตขึ้น (นักประวัติศาสตร์ยิวคาดว่า ขณะนั้นซามูเอลน่าจะอายุประมาณ 12 ปี) ซามูเอลปรนนิบัติพระเจ้า แต่พระดำรัสมีน้อย นิมิตไม่บ่อย และพระองค์ทรงตรัสกับเขา เช่นเดียวกันในเวลาที่เราอธิษฐาน อ่านพระคัมภีร์ เฝ้าเดี่ยว รวมถึงการฟังคำเทศนา ขอให้เราอธิษฐานขอกับพระเจ้า และพูดเหมือนกับซามูเอลที่ว่า “ขอตรัสเถิด เพราะผู้รับใช้ของพระองค์คอยฟังอยู่” (ข้อ 10)
เฝ้าเดี่ยว วันศุกร์ 10 ธ.ค. 1 ซามูเอล 2:27-36
“ผู้ที่ให้เกียรติแก่เรา เราจะให้เกียรติ และบรรดาผู้ที่ดูหมิ่นเรา ผู้นั้นจะถูกดูหมิ่น” (ข้อ 30) พระเจ้าได้กำหนดให้ โฮฟนีและฟีเนหัส ลูกชายของเอลี ผู้ที่ดูหมิ่นพระเจ้าจะต้องตายในวันเดียวกัน (ข้อ 34) จุดจบของลูกชายเอลีเตือนสติคุณในเรื่องใด?
เฝ้าเดี่ยว วันพฤหัสบดี 9 ธ.ค. 1 ซามูเอล 2:12-26
ลูกชายทั้งสองคนของเอลี แม้จะเกิดในครอบครัวของปุโรหิต และเรียนรู้บทบัญญัติของพระเจ้า แต่พวกเขาก็ยังเลือกที่จะไม่เชื่อฟังพระเจ้า แม้เอลีจะคอยห้ามปรามแต่ก็ไม่เป็นผล หน้าที่ของพ่อแม่คือ
เฝ้าเดี่ยว วันพุธ 8 ธ.ค. 1 ซามูเอล 2:1-11
นางฮันนาห์สรรเสริญขอบคุณพระเจ้าออกมาเป็นเสียงเพลง นั่งลงคิดพิจารณาถึงสิ่งดีๆ ที่พระเจ้าทรงกระทำในชีวิตของคุณ และลองเลือกเพลงที่คุณคิดว่า เหมาะกับสิ่งที่พระเจ้าทรงกระทำ สรรเสริญพระองค์ด้วยบทเพลงนั้น
เฝ้าเดี่ยว วันอังคาร 7 ธ.ค. 1 ซามูเอล 1:19-28
นางฮันนาห์มีลูกตามคำทูลขอ ตั้งชื่อว่า “ซามูเอล” (ความหมายคือ พระเจ้าฟังคำอธิษฐาน) เมื่อลูกหย่านมก็นำไปถวายแด่พระเจ้าที่เมืองชิโลห์ตามที่ได้สัญญาไว้กับพระเจ้า คุณคิดว่านางฮันนาห์รู้สึกอย่างไร? คุณเคยสัญญาอะไรกับพระเจ้าบ้างหรือเปล่า และคุณตอบสนองเหมือนหรือแตกต่างจากนางฮันนาห์? ทำไม?