“และพวกท่านจงรักพระเจ้าด้วยสุดจิตสุดใจของท่าน
ด้วยสุดความคิด และด้วยสิ้นสุดกำลังของท่าน”

Q1  อ่านพระคัมภีร์ตอนนี้ 2-3 รอบ ช้าๆ จนคุณสามารถที่จะจดจำข้อความทั้งหมดได้ พระคัมภีร์ข้อนี้สอนอะไรเกี่ยวกับ “การอุทิศตน” และ “การยอมจำนน” บ้าง?
Q2  คุณจะอนุญาตให้ข้อพระคัมภีร์ตอนนี้เกิดผลในชีวิตของคุณอย่างไร?

สุภาษิตเป็นหนังสือที่เขียนจากประสบการณ์ที่เกิดขึ้นจริงในชีวิตของผู้เขียน หรือเห็นจากชีวิตของผู้คนในสังคมเวลานั้น ซึ่งในพระคัมภีร์ตอนนี้ผู้เขียนได้สะท้อนความจริงของชีวิตและผลที่เกิดขึ้นจากการยอมอุทิศตัวและการยอมจำนนกับพระเจ้า

Q1  ถ้าเราอยากจะวางใจพระเจ้าอย่างสุดหัวใจ (อุทิศตัว) และยอมรับรู้พระองค์ในทุกทาง (ยอมจำนน) เราจะต้องทำอย่างไรบ้าง? (ดูข้อ 4, 5ข,7 ประกอบ)
Q2  คุณคิดว่า อะไรเป็นอุปสรรคที่ทำให้คุณไม่สามารถ “วางใจ” และ “ยอมรับ” พระเจ้าในทุกๆ เรื่องของชีวิต?

สดุดีบทนี้น่าจะถูกเขียนขึ้นในตอนที่ดาวิดหนีการไล่ล่าของกษัตริย์ซาอูล โดยเนื้อหาค่อนข้างจะสะท้อนถึงการตัดพ้อว่า ทำไมทำดีแล้วไม่ได้ดี แต่คนที่ทำไม่ดีกลับสุขสบาย และยังมีชีวิตที่บริบูรณ์ เพราะดาวิดเริ่มต้นในข้อ 1 ของสดุดีบทนี้ว่า “อย่าเดือดร้อน…คนที่ทำชั่ว” “อย่าอิจฉา…คนที่ประพฤติผิด” แต่ในขณะเดียวกันดาวิดก็สำแดงให้เห็นถึงชีวิตแห่งการอุทิศตนและการยอมจำนนต่อพระเจ้า

Q1  จากคำว่า “จงวางใจในพระเจ้า” “จงปีติยินดีในพระเจ้า” “จงมอบทางของท่านไว้กับพระเจ้า” และ “จงสงบอยู่ต่อพระเจ้า” สะท้อนให้เห็นถึงชีวิตแห่งการอุทิศตนและการยอมจำนต่อพระเจ้าในชีวิตของดาวิดอย่างไร?
Q2  คุณคิดว่า คุณจะใช้ “จง…” ทั้ง 4 ในการดำเนินชีวิตของคุณอย่างไร?