ค่านิยมอย่างหนึ่งในสังคมที่มีมานาน และเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ คือ “ความสมบูรณ์แบบ”  ไม่ว่าจะเป็นตัวงาน หรือตัวคน ทุกอย่างจะต้องเนี๊ยบและสมบูรณ์แบบ สิ่งที่เกิดขึ้นตามมาคือ “ความวิตกกังวล” วิตกกังวลว่า วันหนึ่งจะเกิดการผิดพลาด วันหนึ่งจะไม่สมบูรณ์แบบ ยิ่งวิตกกังวล ก็ยิ่งพยายามจะไม่ให้เกิดข้อผิดพลาด ยิ่งพยายามไม่ให้เกิดข้อผิดพลาด ก็ยิ่งวิตกกังวล กลายเป็นวัฏจักรที่ไม่รู้จบในชีวิตของเรา

Q1  พระเยซูคริสต์สอนให้รู้จัก “ความจริงเกี่ยวกับความวิตกกังวล” อย่างไร? (ดูข้อ 27, 34 ประกอบ)
Q2  เราทุกคนสามารถผิดพลาดได้ วิตกกังวลได้ คุณมีเรื่องใดในชีวิตที่ทำให้คุณมีความทุกข์และวิตกกังวลหรือไม่ พระคัมภีร์ข้อ 26 และ 33 หนุนใจคุณอย่างไร?

ในสังคมปัจจุบัน มีค่านิยมแบบ “หว่านพืชหวังผล” นั้นมีเพิ่มมากขึ้น ทุกคนต่างเลือกทำ โดยหวังว่าจะได้รับบางอย่างกลับคืนมา ทุกอย่างที่จะได้มาจะต้องแลกเปลี่ยนด้วยอะไรบางอย่าง รวมไปถึงการทำความดี ก็กลายเป็นสิ่งที่ไม่ฟรีอีกต่อไป จะทำความดีก็ต่อเมื่อมีคนรู้ มีคนเห็น

Q1  พระเยซูคริสต์เปรียบเทียบ คนที่ทำดี (การปฏิบัติธรรม / การทำทาน / อธิษฐาน) โดยหวังผลตอบแทนเป็นเหมือนคนประเภทใด? (ดูข้อ 2, 5 ประกอบ)
Q2  คุณเคยทำอะไรที่หวังผลเหมือนเป่าแตรข้างหน้าหรือไม่? ขอพระเจ้าทรงช่วยเหลือคุณให้ทำดีโดยไม่หวังผลตอบแทนกลับคืนมา

ในสังคมไทยปัจจุบัน ค่านิยมเกี่ยวกับการรักแต่พวกของตนเพิ่มสูงขึ้นจนน่ากลัว และมีอยู่ทั่วไปในทุกๆ ชนชั้น และทุกวงการ จนไม่สนใจว่าจะผิดหรือจะถูก ขอแค่ให้คนของเรา คิดเหมือนเรา  คนไหนที่ไม่ใช่คนของเรา คิดไม่เหมือนเรา เท่ากับเป็นศัตรูของเรา

Q1  พระเยซูคริสต์ให้เหตุผลอะไรที่เราต้องรัก (ไม่เกลียดชัง) คนที่ไม่ใช่คนของเรา หรือคิดไม่เหมือนเราด้วย (ศัตรู)?
Q2  คุณจะนำคำสอนของพระเยซูไปใช้เพื่อลดความขัดแย้ง ความแตกแยก ความเกลียดชังที่มีในสังคมอย่างไรบ้าง?