วันอังคารที่ 11 มีนาคม สุภาษิต 1:1-2 “เข้าใจ”
สุภาษิตของซาโลมอน พระราชาแห่งอิสราเอล โอรสของดาวิด
ทรงพระราชนิพนธ์ไว้ เพื่อให้บรรลุปัญญาและมีวินัย
เข้าใจถ้อยคำแห่งความรอบรู้
Q1 อ่านพระคัมภีร์ตอนนี้ช้าๆ 2 -3 รอบ คุณคิดว่า “การเข้าใจถ้อยคำแห่งความรอบรู้” กับ “การรู้ถ้อยคำแห่งความรอบรู้” แตกต่างกันอย่างไร?
Q2 ความหมายของคำว่า ปัญญา ในพระคัมภีร์ไม่ได้หมายถึง การมี IQ สูงๆ หรือ การสามารถจดจำข้อพระคัมภีร์ทั้งหมดได้ หรือแม้แต่การตอบคำถามเกี่ยวกับพระคัมภีร์ได้ แต่หมายถึง ความสามารถในการนำสิ่งที่เรียนรู้ มาใช้ได้จริงในชีวิตประจำวัน อธิษฐานขอพระเจ้าที่คุณจะมี “ความเข้าใจ” มากกว่า “การรู้ถ้อยคำ”
วันจันทร์ที่ 10 มีนาคม สุภาษิต 1:1-2 “ปัญญาและวินัย”
สุภาษิตของซาโลมอน พระราชาแห่งอิสราเอล โอรสของดาวิด
ทรงพระราชนิพนธ์ไว้ เพื่อให้บรรลุปัญญาและมีวินัย
เข้าใจถ้อยคำแห่งความรอบรู้
Q1 อ่านพระคัมภีร์ตอนนี้ช้าๆ 2 -3 รอบ คุณคิดว่า ทำไม “ปัญญา” จะต้องมาพร้อมกับ “การมีวินัย”?
Q2 อธิษฐานขอพระเจ้าที่คุณจะมีปัญญาควบคู่ไปกับการมีวินัยสำหรับการดำเนินชีวิตติดตามพระองค์
วันอาทิตย์ที่ 9 มีนาคม สุภาษิต 1
Q1 อ่านพระคัมภีร์ตอนนี้ช้าๆ 2 -3 รอบ โดยในแต่ละรอบให้หยุดพักโดยหลับตาลงสักครู่ ค่อยๆ ให้พระวจนะของพระเจ้าซึมซับลงไปในใจของเรา
Q2 นานแค่ไหนแล้วที่คุณไม่ได้อ่านพระคัมภีร์แบบใคร่ครวญ อธิษฐานขอพระเจ้าที่จะช่วยให้คุณผ่านการเฝ้าเดี่ยวแบบใคร่ครวญในอาทิตย์นี้ไปได้อย่างมีความชื่นชมยินดี
วันเสาร์ที่ 8 มีนาคม ยอห์น 20:24-29 “แต่เชื่อก็เป็นสุข”
โธมัสซึ่งเป็น 1 ใน 12 สาวกของพระเยซู ได้ชื่อว่า เป็นคนที่จะเชื่อเฉพาะในสิ่งที่ตนเองได้มองเห็น ได้สัมผัส หรือสามารถพิสูจน์ได้เท่านั้น ตอนที่พระเยซูเป็นมาจากความตาย แล้วมีคนมาบอกกับโธมัส แต่เขาก็ไม่เชื่อ และพูดว่า “ถ้าข้าไม่เห็นรอยตะปูที่พระหัตถ์ของพระองค์ และไม่ได้เอานิ้วของข้าแยงเข้าไปที่รอยตะปูนั้น และไม่ได้เอามือของข้าแยงเข้าไปที่สีข้างของพระองค์แล้ว ข้าจะไม่เชื่อเลย”
Q1 คุณคิดว่า จากคำพูดของพระเยซูคริสต์ที่ว่า “อย่าขาดความเชื่อเลย” และ “จงเชื่อเถิด” แสดงให้เห็นถึง ความเชื่อของโธมัสที่ต่อพระเยซูคริสต์อย่างไร? (ไม่มีความเชื่อเลย และเต็มไปด้วยความสงสัย หรือ มีความเชื่อแต่ยังสงสัยอยู่)
Q2 คุณอาจจะไม่มีโอกาสได้เอานิ้วแยงไปที่รอยตะปู และสีข้างของพระเยซูคริสต์ แต่ด้วยเหตุผลอะไรที่ยังทำให้คุณยังเชื่อพระเยซู และเป็นสุขอยู่?
วันศุกร์ที่ 7 มีนาคม มัทธิว 15:21-28 “ความเชื่อของหญิงผู้เป็นแม่”
เราได้ดูความเชื่อของคนต่างชาติที่เป็นผู้ชายไปแล้ว วันนี้เราจะมาดูความเชื่อของคนต่างชาติที่เป็นผู้หญิงกันบ้าง ที่สำคัญเป็นผู้หญิงที่เป็นแม่ ซึ่งเธอเข้ามาหาพระเยซูทั้งๆ ที่รู้ว่า เธอนั้นไม่มีสิทธิที่จะได้รับการช่วยเหลือจากพระองค์ แต่เธอก็ยังมาหาพระองค์ และสุดท้ายเธอก็ได้รับในสิ่งที่เธอปรารถนา นั้นคือ ลูกสาวของเธอหายป่วย
Q1 คุณคิดว่า ทำไมพระเยซูจึงยอมรักษาลูกสาวของหญิงชาวต่างชาติคนนี้? (พิจารณาคำสนทนาระหว่างพระเยซูกับหญิงคนนี้)
Q2 คุณเรียนรู้เกี่ยวกับความเชื่อจากคำพูด และการกระทำของหญิงคนนี้อย่างไรบ้าง?