วันอังคารที่ 9 กันยายน ปฐมกาล 15:1-6 “พันธสัญญา – อับบราฮัม II”
เป็นอีกครั้งหนึ่งที่พระเจ้าทรงกระทำพันธสัญญากับอับราฮัมในเรื่องของชนชาติใหญ่ ซึ่งเป็นเรื่องที่อับราฮัมกังวลว่า มันจะเกิดขึ้นได้อย่างไร เพราะตัวท่านเองก็มีอายุมากแล้ว และนางซาราห์ก็เป็นหมัน จนท่านเองรู้สึกท้อใจ และคิดว่า ชนชาติใหญ่ที่เกิดขึ้นนั้นจะเป็นของเอลีเยเซอร์ชาวเมืองดามัสกัส (ซึ่งน่าจะเป็นหัวหน้าคนรับใช้ที่ใกล้ชิดที่สุดของอับราฮัม)
Q1 พระเจ้าทรงกระทำสิ่งใดที่ยืนยันว่า ชนชาติใหญ่ของอับราฮัมจะต้องเกิดจากบุตรของนางซาราห์เท่านั้น? (ดูข้อ 4-5ประกอบ)
Q2 อับราฮัมตอบสนองด้วย “ความเชื่อ” ซึ่งเป็นความเชื่อที่ได้อธิบายไว้ในฮีบรู 11:1 ว่า “ความเชื่อคือความแน่ใจในสิ่งที่เราหวังไว้ เป็นความรู้สึกมั่นใจว่า สิ่งที่ยังไม่ได้เห็นนั้นมีจริง” คุณจะทำอย่างไรให้ความเชื่อของคุณเหมือนกับอับราฮัม?
วันจันทร์ที่ 8 กันยายน ปฐมกาล 12:1-4 “พันธสัญญา – อับบราฮัม I”
พันธสัญญาที่พระเจ้าทรงกระทำกับอับราฮัมในปฐมกาลเป็นพันธสัญญาที่สำคัญพันธสัญญาหนึ่ง เพราะเป็นจุดเริ่มต้นของชนชาติของพระเจ้า (ชนชาติอิสราเอล) เป็นจุดเริ่มต้นของพร (ความรอด) ที่จะมาถึงคนทุกชนชาติในโลกนี้
Q1 คุณคิดว่า อับราฮัมตัดสินใจกระทำพันธสัญญากับพระเจ้า เพราะสิ่งที่จะได้รับ (ชนชาติใหญ่ ได้รับพร มีชื่อเสียงใหญ่โต และเป็นพรสำหรับผู้อื่น) หรือ เป็นเพราะผู้ที่ทำพันธสัญญาด้วยคือ พระเจ้าผู้ทรงพระชนม์อยู่ (ตรัสกับเขาโดยตรง)?
Q2 การที่คุณรู้ว่า “พระเจ้าทรงพระชนม์อยู่” ส่งผลต่อการดำเนินชีวิตของคุณ และการรอคอย
พันธสัญญาของพระเจ้าที่จะสำเร็จในชีวิตของคุณอย่างไร?
วันอาทิตย์ที่ 7 กันยายน ปฐมกาล 9:1-17 “พันธสัญญา – โนอาห์”
ในปฐมกาลบทที่ 6 บอกกับเราว่า เพราะเหตุความชั่วร้ายของมนุษย์ที่มีขึ้นในแผ่นดิน พระเจ้าทรงเสียพระทัยมาก จึงตัดสินใจลงโทษมนุษย์ โดยให้เกิดน้ำท่วมโลกเพื่อทำลายสิ่งมีชีวิตทุกอย่างในโลกนี้ (ปฐมกาล 7) ยกเว้นโนอาห์และครอบครัว หลังจากน้ำลด พระเจ้าทรงเป็นผู้ริเริ่มในการทำพันธสัญญากับโนอาห์และพงศ์พันธุ์ของเขา (ซึ่งหมายถึงมนุษย์ทุกคนในวันนี้ด้วย) ว่าจะไม่ทำลายล้างโลกนี้ด้วยน้ำอีกในอนาคต
Q1 คุณคิดว่า ทำไมพระเจ้าต้องตั้งรุ้งเป็น “เครื่องหมาย” แห่งพันธสัญญาด้วย? (ดูคำกิริยาในข้อ 15,16)
Q2 คุณอาจจะไม่ได้เกิดในสมัยของโนอาห์ และไม่เข้าใจในพันธสัญญาที่พระเจ้ากระทำต่อโนอาห์ แต่ทุกครั้งที่คุณมีโอกาสเห็น “รุ้ง” ให้คุณคิดถึง “พระเยซูคริสต์” ผู้ซึ่งพระเจ้าทรงริเริ่มประทานพระองค์เพื่อจะไถ่บาปชีวิตของคุณ
วันเสาร์ที่ 6 กันยายน 2 พงศ์กษัตริย์ 5:20-27 “เกหะซี”
ระหว่างที่นาอามานกำลังเดินทางกลับ เกหะซีคนรับใช้ของเอลีชาเกิดความโลภอยากได้ทรัพย์สิ่งของของนาอามาน จึงติดตามไปและโกหก ซึ่งเกหะซีก็กระทำสำเร็จได้สิ่งของกลับมาจำนวนมาก แต่การกระทำของเกหะซีอยู่ในสายพระเนตรของพระเจ้าตลอดเวลา ทันทีที่เกหะซีกลับถึงบ้าน เอลีชาก็ถามถึงสิ่งที่เขาได้กระทำลงไป
Q1 จากการแอบอ้างชื่อของพระเจ้า และของเอลีชา (ข้อ 20, 22) เพื่อให้ได้ของมา ผลที่เกิดขึ้นกับเกหะซีคือ? (ดูข้อ 27 ประกอบ)
Q2 ความดีอาจจะเป็นสิ่งที่ทำยาก และผลที่ได้รับอาจจะต้องรอนาน หรือไม่ได้รับอะไรเลย แต่ก็อย่าให้เราเลิกทำสิ่งดี และหันไปทำสิ่งที่ไม่ดีแทน อธิษฐานขอให้พระธรรมกาลาเทีย 6:9 ที่ว่า “อย่าให้เราเมื่อยล้าในการทำดี เพราะว่าถ้าเราไม่ท้อใจแล้ว เราก็จะเกี่ยวเก็บในเวลาอันสมควร” เกิดผลในชีวิตของคุณ
วันศุกร์ที่ 5 กันยายน 2 พงศ์กษัตริย์ 5:15-19 “ข้าพเจ้าทราบแล้ว”
นาอามานกลับมาหาเอลีชาอีกครั้งหลังจากที่หายจากโรคเรื้อน ครั้งนี้เอลีชาออกมาต้อนรับ ซึ่งนาอามานต้องการจะมอบสิ่งของให้แต่เอลีชาไม่รับ เพราะเอลีชารู้ว่า คนที่รักษาไม่ใช่ตัวท่านแต่เป็นพระเจ้าผู้เที่ยงแท้แต่องค์เดียว นาอามานจึงเดินทางกลับพร้อมคำอวยพรจากเอลีชาว่า “จงไปโดยสวัสดิภาพเถิด”
Q1 ทำไมเราจึงรู้ว่า นาอามานไม่เพียงแต่หายจากโรคเรื้อนกลับไป แต่ท่านจะกลับไปพร้อมกับความรอดอีกด้วย? (ดูข้อ 15, 17, 18 ประกอบ)
Q2 คำพูดที่ว่า “ดูเถิด ข้าพเจ้าทราบแล้วว่า ไม่มีพระเจ้าทั่วไปในโลก นอกจากที่ในอิสราเอล” จะเป็นจริงในชีวิตของคุณเหมือนกับในชีวิตของนาอามานได้อย่างไร