วันจันทร์ที่ 5 มกราคม มาระโก 1:29-34 “พระเยซูรักษาแม่ยายของเปโตร”
พระเยซูคริสต์ไม่เพียงแต่ทำการอัศจรรย์ในวันสะบาโต แค่ในธรรมศาลาเท่านั้น แต่พระองค์ยังทรงกระทำการอัศจรรย์นอกธรรมศาลาด้วย พระคัมภีร์ตอนนี้บอกกับเราว่า หลังการประชุมในธรรมศาลา พระองค์ทรงกลับมาพักที่บ้านของเปโตร และอันดรูว์ เพื่อจะรับประทานอาหารที่จะถูกจัดขึ้นหลังจากเลิกการประชุม และในข้อ 32-34 เราพบว่า พระเยซูทรงใช้บ้านของเปโตรเป็นศูนย์กลางในการรักษาโรค เพราะมีประชาชนพาคนเจ็บป่วยมาหาตอนเย็น (32) (เพราะพ้นวันสะบาโตแล้ว สามารถที่จะแบกหามคนเจ็บป่วยมาได้ การแบกหาม / การเดินทางเกินกว่าที่กำหนด / การรักษาโรค = การทำงาน)
Q1 แม่ยายของเปโตรนอนป่วยอยู่ ซึ่งน่าจะป่วยตั้งแต่เช้า แต่ไม่มีใครพาไปหมอ เพราะจะผิดกฎวันสะบาโต (หามแคร่ /เดินทาง/รักษาโรค) แต่พระเยซูคริสต์ทรงตอบสนองอย่างไรเมื่อได้ยินว่า แม่ยายของเปโตรนอนป่วยอยู่?
Q2 ลองคิดดูว่า มีพี่น้องในคริสตจักร หรือคนในครอบครัว หรือเพื่อนของคุณที่กำลังเจ็บไข้ได้ป่วยอยู่ อธิษฐานฝากคนเหล่านั้นไว้กับพระเจ้า ขอพระองค์ทรงโปรดประทานการรักษาสำหรับคนเหล่านั้นด้วย
วันอาทิตย์ที่ 4 มกราคม มาระโก 1:21-28 “ชายที่มีผีโสโครก”
พระคัมภีร์ตอนนี้บอกเราอย่างชัดเจนว่า เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นนี้เกิดในวันสะบาโต (ข้อ 21) และเหตุการณ์นี้เกิดขึ้นในช่วงต้นๆ ของการทำพันธกิจ พระเยซูคริสต์เสด็จเข้าไปในธรรมศาลา และแบ่งปันพระวจนะของพระเจ้าตามอย่างที่คนอิสราเอลได้กระทำกันมาโดยตลอด แต่จู่ๆ ก็เกิดเหตุการณ์ไม่คาดฝันเกิดขึ้น มีชายคนหนึ่งถูกผีเข้า (ข้อ 23)
Q1 การที่พระเยซูคริสต์แค่ “ตรัส” และผีที่สิงอยู่ก็ทำตาม แสดงให้เห็นถึงสิทธิอำนาจที่มีในตัวของพระองค์อย่างไร? (ดูข้อ 24, 28 ประกอบ)
Q2 ลองทบทวนชีวิตของคุณว่า มีสิ่งใดบ้างที่เปรียบเสมือนกับ “ผี” ที่ยังสิงอยู่ในชีวิตของคุณ (สิ่งที่ไม่ดี /ความผิดบาป) อธิษฐานร้องทูลขอกำลัง และการปลดปล่อยจากพระเยซูคริสต์ในเวลานี้
วันจันทร์ที่ 4 มกราคม 1 โครินธ์ 9:26-27 “เป้าหมาย”
“ส่วนข้าพเจ้าวิ่งแข่งโดยมีเป้าหมาย ข้าพเจ้ามิได้ต่อสู้อย่างนักมวยที่ชกลม
แต่ข้าพเจ้าก็ทุบตีร่างกายให้มันแข็งจนอยู่มือ
เพราะเกรงว่าเมื่อข้าพเจ้าได้ประกาศข่าวประเสริฐแก่คนอื่นแล้ว
ตัวข้าพเจ้าเองจะเป็นคนที่ใช้การไม่ได้”
Q1 อะไรคือ “เป้าหมาย” ในชีวิตของคุณ?
Q2 คุณจะให้พระเจ้ามีส่วนในการทำให้เป้าหมายของคุณสำเร็จได้อย่างไร?
อ่านพระคัมภีร์ให้จบเล่มภายในหนึ่งปี ปฐมกาล 10-12 มัทธิว 4
วันเสาร์ที่ 3 มกราคม สดุดี 90:12-17 “ทบทวนชีวิต VII”
12ขอพระองค์ทรงสอนให้นับวันของข้าพระองค์
เพื่อข้าพระองค์ทั้งหลายจะมีจิตใจที่มีปัญญา
Q1 อ่านพระคัมภีร์ตอนนี้ช้าๆ 2-3 รอบ จดจ่อกับคำว่า “สอนให้นับวัน” และ “จิตใจที่มีปัญญา” อีกครั้ง คุณเรียนรู้อะไรใหม่ๆ บ้างเกี่ยวกับการทบทวนชีวิตตลอดสัปดาห์ที่ผ่านมา
Q2 อธิษฐานขอบคุณพระเจ้าสำหรับหนึ่งสัปดาห์ในการทบทวนชีวิตของปีที่ผ่านมา และการได้ตั้งเป้าหมายสำหรับปีใหม่
วันศุกร์ที่ 2 มกราคม สดุดี 90:12-17 “ทบทวนชีวิต VI”
17ขอความโปรดปรานของพระเจ้าของข้าพระองค์อยู่เหนือข้าพระองค์ทั้งหลาย
ขอทรงสถาปนาหัตถกิจของข้าพระองค์เหนือข้าพระองค์
พระเจ้าข้า ขอพระองค์ทรงสถาปนาหัตถกิจของข้าพระองค์ทั้งหลาย
Q1 อ่านพระคัมภีร์ตอนนี้ช้าๆ 2-3 รอบ จดจ่อกับคำว่า “ความโปรดปราน” “สถาปนา” “อยู่เหนือข้าพระองค์” คำเหล่านี้สะท้อนให้เห็นถึงชีวิตของผู้เขียนในการมองเห็นถึง “ความสำเร็จ” ที่จะเกิดขึ้นในอนาคตอย่างไร?
Q2 คุณเชื่อหรือไม่ว่า เป้าหมายที่คุณได้ตั้งไว้เมื่อวานนี้จะประสบความสำเร็จ? อ่านพระคัมภีร์ข้อนี้อีกครั้งช้าๆ และจดจ่ออยู่กับคำว่า “ความโปรดปราน” “สถาปนา” “อยู่เหนือข้าพระองค์”