ในการดำเนินชีวิตคริสเตียนของเราในแต่ละวัน เราไม่รู้ว่า เราจะต้องเผชิญหน้ากับสิ่งใดบ้าง ต้องเจอกับผู้คนประเภทใด เปาโลก็เช่นกัน แต่เคล็ดลับอย่างหนึ่งทำให้เปาโลยังยืนหยัดในการปรนนิบัติรับใช้พระเจ้าได้อย่างต่อเนื่องก็คือ “การอธิษฐาน”

Q1  เปาโลขอให้พี่น้องที่เมืองโคโลสีอธิษฐานเผื่อท่าน ในเรื่องใดบ้าง? (ดูข้อ 3, 4, 5 ประกอบ)
Q2 การอธิษฐานเป็นสิ่งที่จำเป็นที่เราต้องทำเป็นประจำทุกวัน เราจำเป็นต้องขะมักเขม้นเรื่องการอธิษฐาน คุณให้ความสำคัญเรื่องการอธิษฐานในการดำเนินชีวิตประจำวันของคุณมากน้อยเพียงใด

ชีวิตคริสเตียนไม่ได้เป็นชีวิตที่เติบโตเฉพาะในความสัมพันธ์ที่ดีกับพระเจ้าเท่านั้น แต่ยังเป็นชีวิตที่เติบโตขึ้นในความสัมพันธ์ที่ดีต่อผู้อื่นด้วย ซึ่งเปาโลได้พูดถึงความสัมพันธ์ในครอบครัวระหว่างสามี ภรรยา และลูก รวมถึงความสัมพันธ์ในที่ทำงานระหว่างนายจ้างและลูกจ้าง

Q1 แม้ว่าพระคัมภีร์ตอนนี้จะ “สั่ง” (จากคำว่า จง….) ให้ภรรยาจะต้องเชื่อฟังสามี สามีจะต้องรักภรรยา และบุตรจะต้องเชื่อฟังบิดามารดา ทาสต้องเชื่อฟังนาย และนายต้องปฏิบัติอย่างยุติธรรมต่อทาส แต่สิ่งที่ผลักดันให้เกิดการกระทำตามนั้นคืออะไร? (ดูข้อ 23 ประกอบ)
Q2 คุณจะนำความจริงในเรื่องนี้ไปใช้ในครอบครัวของคุณ ในฐานะสามี/พ่อ ภรรยา/แม่ และ ลูก รวมถึงนายจ้าง ลูกจ้าง อย่างไรบ้าง?

เปาโลกำลังเปรียบเทียบว่า ผู้ที่อยู่ในพระเยซูคริสต์ต้องถอดทิ้งนิสัยเก่าเหมือนถอดเสื้อผ้าที่สกปรกทิ้ง และสวมนิสัยใหม่เหมือนสวมเสื้อผ้าใหม่

Q1 เสื้อผ้าใหม่ หรือ นิสัยใหม่ที่เปาโลพูดถึงในพระคัมภีร์ตอนนี้มีอะไรบ้าง (สังเกตคำว่า จง…..)?
Q2  ลองพิจารณาดูว่า เสื้อผ้าใหม่แบบไหนที่คุณอยากจะสวมมากที่สุดจากพระคัมภีร์ตอนนี้  อธิษฐานของพระเจ้าให้สิ่งดีๆ เหล่านั้นเกิดผลในชีวิตของคุณ

อย่างที่เรารู้กันอยู่แล้วว่า การกลับใจต้อนรับพระเยซูคริสต์ หรือการเป็นคริสเตียนไม่ใช่จุดจบ แต่เป็นเหมือนกับบันไดก้าวแรกที่เราจะเดินต่อไปกับพระเจ้าในชีวิตใหม่ ในบทบาทใหม่ ในความรับผิดชอบ จนกว่าจะถึงวันที่เราจากโลกใบนี้ไป หรือถึงวันที่พระเยซูคริสต์เสด็จกลับมา

Q1 คุณคิดว่า จากวลีที่ว่า “อุตส่าห์ประพฤติ” “เกรงกลัวและตัวสั่น” “ยิ่งประพฤติ” “ปราศจากการบ่นและการทุ่มเถียงกัน” “ดุจดวงสว่าง” “มีที่อวด” “ไม่ได้วิ่งเปล่าๆ” เปาโลให้ความสำคัญกับการดำเนินชีวิตคริสเตียนจนกว่าจะถึงวันของพระคริสต์ (ข้อ 16) อย่างไรบ้าง?
Q2 คุณได้ให้ความสำคัญในการดำเนินชีวิตของคุณในฐานะคริสเตียนมากน้อยแค่ไหน? คุณ “เป็น” ดุจดวงสว่าง หรือ คุณ “เคยเป็น”ดุจดวงสว่าง?

ในเอเฟซัส 2:8-9 ได้พูดถึงความรอดว่า “ด้วยว่าซึ่งท่านทั้งหลายรอดนั้นก็รอดโดยพระคุณเพราะความเชื่อ และมิใช่โดยตัวท่านทั้งหลายกระทำเอง แต่พระเจ้าทรงประทานให้ ความรอดนั้นจะเนื่องด้วยการกระทำก็หามิได้ เพื่อมิให้คนหนึ่งคนใดอวดได้” แต่ดูเหมือนว่า ในเมืองโคโลสีมีคำสอนผิดๆ เกี่ยวกับเรื่องของความรอด

Q1 มีบางคนพยายามที่จะบอกว่า การเชื่อและไว้วางใจพระเยซูคริสต์เพียงอย่างเดียวนั้นไม่เพียงพอสำหรับ “ความรอด” ความรอดจะต้องมาพร้อมกับการการกระทำในด้านใดบ้าง?  (ดูข้อ 16, 18, 20, 21 ประกอบ)
Q2 คุณมั่นใจในความรอดที่คุณมีอยู่ในพระเยซูคริสต์มากน้อยแค่ไหน? อะไรคือสิ่งที่ทำให้คุณมั่นใจ?